{[['
']]}
']]}
තර්ක, විතර්ක..බාල්දි..කොකු..කකුලෙන් ඇදිලි මැද්දේ...සුභාසාධකේ, වාර්ෂික ට්‍රිප් එක යන දවස උදාවුනා. නොමිලේම වාගේ යන්න ලැබෙන හින්දා ඔෆිස් එකේ බොහොමයක් ඒකට සහබාගි වුනා. ගෙවල් වලින් ඇදගෙන එන්න පුළුවන් උනුත්...එහෙම නැති උන්..අහල පහල එකෙක් හරි ඇදගෙන ඇවිත් තිබුනා.
පත ෆුසෝ බස් එකක් වැඩේට අරගෙන තිබුනේ. ලාහෙට ගෙම්බෝ අහුලනවා වාගේ, කට්ටිය එකතු කරගෙන උදේ පාන්දර පහට පිටත්වෙමු කියපු උන්, යන්තමට හයාමාර වෙනකොට,කොළඹින් තල්ලු වුනා
මමත් ඒ ඔෆිස් එකට ගිහින් වැඩි කාලෙකුත් නැහැ. රස්සාවට ඇවිල්ලත් වැඩි කාලයකුත් නෙමේ. ඒ වුනත් මගේ පිස්සු වැඩ වලට, හැම එකාම සපෝට් කළා හැර, වලි දැම්මේ නම් නැහැ.
ඒ කාලේ ඉතින් කිරි විසිවෙන කාලෙනේ. මමත් කොල්ලා හින්දා ඔෆිස් එකේ බැඳපු නැති බඩු වලට මම සිහින කුමාරයා වුනා. ඒ වුනත් මම ඒ එකෙක්වත් පයිසෙකට ගණන් ගත්තේ නැහැ. මට තිබුනේ වෙන අමාරුවක්නේ....
කොහොමහරි මේ වාගේ ට්‍රිප් ඕනේ තරම් ගිහින් තිබුනත්, ඔෆිස් ට්‍රිප් එකක් යනවාමයි. ඒකත් හරි ආතල් වැඩක්. වෙන ට්‍රිප් වලනම්,අපේ වයසේ උන් විතරනේ. ඒ උනත් මෙතන, උන්ගේ අම්මලා,තාත්තලා, නැන්දලා මාමලා එහෙමත් හිටියා.
ඒ මොකා හිටියත් අපේ පිස්සු නවත්වනවායැයි.
උදේ කෑමට නවත්වන්න කලින්ම තමා පළවැනි බෝතලේ කැඩුවේ. තනිකඩ උන් වාගේම දෙකඩ වෙච්ච උනුත්, ගෑනුන්ගේ රැවුම්, ගෙරවුම්..මැද්දේ පිටිපස්ස සිට් පේලි හතරට අරක්ගත්තා.
බෝතල් කැඩුනේ, වතුර බෝතල් ගානට. ගෙනවිත් තිබුනේ කේස් පිටින්.සුභාසාධකෙන් බස් එකේ ගාස්තුව ලැබුණු හින්දා, කන ..බොන...නවතින ඒවාට විතරයි සල්ලි එකතු කලෙත්. බොන එකාගෙන් වාගේ නොබොන එකාගෙනුත් එකම ගාන වැටිච්ච හින්දා, මේවාට සල්ලි අඩුපාඩුවක් තිබුනෙත් නැහැ.
සින්දු දන්නා උන් වගේම බැරි උනත් ගිරිය කඩාගෙන බස් එක දෙවනත් කරපු නිසා, වයසක සෙට් එකයි, ඔෆිස් එකේ ගෑනු සෙට් එකයි ඉස්සරහා සිට් වලට සෙට් වෙලා, තෙල් කතා..... නයි කතා දාගෙන වෙනම ට්‍රිප් එකක් ගියා.
මද හරියේ සිට් වල කට්ටිය නැති ගානයි.පිටිපස්සේත් අපේ උන් වාඩිවෙලාට වඩා හිටගෙනයි හිටියේ.
ගෑනු සෙට් එකේ උන්ට, වමනේ දාන තරමට බඩගිනි වැඩි වුනාම උදේ කෑමට සෙට් වුනා.
කඩුගන්නාවට ටිකක් පහලින් නවත්වලා, අඩුම කුඩුම ඇදගෙන කන්න සෙට් වුනා.
අපේ ටයිපිස්ට් නිරෝෂි , ඒකි බැන්දේ ඒ කිට්ටුවමයි. ප්‍රෝපොසල් මැරේජ් එකක්. හැබැයි මම ආපු අලුත නිරෝෂි මටත් ඇල්මක් දාගෙන ආවා. මන් කොහෙද ඒවාට අහුවෙන්නේ. ..
ඒකිගේ හබියා එක්ක ඇවිත් හිටියේ. හැබැයි ඌත් ඉස්සරහට වෙලා, ගයනි එක්ක ලව් එකේ ගියා මිස, අපේ පැත්තට ආවේ නැහැ. බැඳපු අලුතනේ...http://sinhalagay.blogspot.ca/කොස්ස හොඳට අතු ගෑවෙනවානේ. උන් දෙන්නත් කන්න සෙට් වුනේ වෙනමයි.
උන්ට වදයක් දාන්න මම එතනට පැන්නා.
" මොකද අනුර මචෝ....පැත්තකට වෙලා.." නිරෝෂි ගේ බුවාගේ නම අනුර.. .
" එහෙම නැහැ..."
" ඉතින් උඹ ඉස්සරහට වෙලා නිරෝෂි ගේ තනි මකන්නේ....අපේ පැත්තට වරෙන්කො...... මොකද නිරෝෂි උඹට බොන්න එපා කියලා දැම්ම නීති දාලාද තියෙන්නේ..?"
අනුරයාට ලැජ්ජ හිතෙන්න ඇති. නිරෝෂි මැද්දට පැන්නා.
" අනේ ගයාන්..අනුර බොන්නේ නැහැනේ.."
" ඉතින් අපි බොන්න, එන්න කිව්වද.....සින්දුවක් කියන්න එවපන්කෝ නිරෝෂියෝ..."
" එන්නම්...එන්නම්.." අනුරයා ෂේප් වුනා.
උන් දෙන්නා පැත්තකින්, පොඩි කොලු ගැටයෙකුත්, කෑම කමින් හිටියේ....ලස්සන කොල්ලා. බොහොම ලාමක මුණක් තිබුනට, වයස පොඩි වෙන්න බැහැ.
" කව්ද නිරෝෂි මේ කොල්ලා...උඹේ මලයාද..."
" නැහැ ගයාන්....මේ අපේ ගෙවල් ගාව මල්ලි කෙනෙක්...මම එක්කරගෙන ආවා.."
කොල්ලා මන් දිහා බලලා ලස්සන හිනාවක් දැම්මා. ඉටිකිරිස් කොලු පැටියා.....
උන්ට තව ටිකක් වදේ දාලා මමත් කන්න සෙට්වුනා.
කට්ටිය කෙකර ගගා නැග්ගට පස්සේ ගමන ආරම්බ වුනා. ආයෙමත්..එකට එකක් නොගැලපෙන,ඒ වාගේම නොනවතින ගායනය පටන්ගත්තා. අනුරයාත්, පිටිපස්සට ඇවිත්....අමුවෙන්ම සින්දු වලට අත්වැල් ඇල්ලුවා. අනේ අහිංසකයා.
අර කොලු පැටියත්, මද්ද සිට් එකකට ඇවිත් වාඩිවුනා. කොල්ලත් පුළුවන් විදිහට අපේ සින්දු....මොන සින්දුද ..බයිලා වලට සහබාගි වුනා.අනෙක උගේ වයසේ වෙන එකෙක් හිටියෙත් නැහැ.
බෝතල් ඇරුනා..ඉවරවුනා....අයෙත් අලුත් එකක් ඇරුනා.
මුල්ම අංකෙ තිබුනේ දළදා වන්දනාව. මොන දළදාද..මෙහෙම මාලිගාවට ගියොත්, පොලිසියේ ඇත්තෝ, අපේ දළදාවක් ගලවලා අතට දේවි. ඒ හින්දා බොනපාර්ට් ලා බස් එකේම රැඳුනා. සින්දුව නැවත්තුනත්....සිට් එකට යටින් බෝතලේ නම් සින්දු කීවා.
මට නිකමට නෝට් වුනා කොලු පැටියත්...මාලිගාව වඳින්න ගිහින් තිබ්බේ නැහැ.
ඉස්සරහට යන ගමන් මම කොල්ලා ලඟින් වාඩිවුනා.
" මල්ලි මොකද වඳින්න ගියේ නැත්තේ...."
" මම ගාථා දන්නේ නැහැනේ අයියේ..."
මොකද යකෝ ඒ....මෙච්චර ලොකු වෙලත්, මූ පන්සිල් පද පහවත් දන්නේ නැහැ කියන්නේ...මට ඒ ගැන කුතුහලයක් ආවා.
" ඇයි මල්ලි ඔයා ගාථා දන්නේ නැත්තේ..."
" මම බුද්ධාගමේ නෙමයිනේ....ඒ හින්දයි..."
" ඉතින් වඳින්නම ඕනෙයි...නිකම් යන්න තිබුනානේ..."
" මම කලින් ගිහින් තියෙනවානේ...ඒ හින්දා බැහැ කියලා හිතුනා.."
" එහෙනම් කමක් නැහැ...." මම කොල්ලගේ කලවෙට අතින් පාරක් දී ගෙනම නැගිටලා ගියා.
පිනට බර උන් එනකොට පැයකට වඩා ගියා. පවට බර අපි වගේ උන් , කට්ටිය එනකම්, බෝතල් වල අඩිය හීරුවා. සින්දුවක් කියාගන්න බැරුව කටවල් නලියමින් තිබුනේ. ඒ උනත්, හැමෝගෙම කයිවාරු වලින් ඒ අඩුව පිරවුනා.
වන්දනා නඩේ...නැවත ගමන ඇරඹුවා. කොත්මලේ පවර් ස්ටේෂන් එක බලන්න දාගෙන තිබුනේ. බැලුවා..නොබැලුවා..කට්ටිය ආයෙමත් බස් එකට කූඩු වුනා. දැන් කෙලින්ම නුවරඑලිය. කන්ද නගිනවා..හිතල එනවා...බිපුවා බහිනවා. එතකොට චාර්ජ් කරනවා. සින්දු වැඩිවෙනවා.
දැනටමත් දෙන්නෙක් අටපට්ටම් වෙලා. යකෝ බොන්න පුළුවන් තරමට එපැයි බොන්න. ඉස්කාගාර සංස්ථාව වහනවා කියලා ආරංචි වෙලා වගේ තමා මේකලා බොන්නේ.
අපේ එකවුන්ටනට් බුවා....සිරිමෙවනුත්, මේ ගමනට ඈන්දිලා හිටියත් එකා හිටියේ මුල ඉඳන්ම ගෑනු සංගමේ. කෙට්ටු නසරානි මුණක් උට තිබුනේ. බැඳලා හිටියත් තනියම තමා ඇවිත් හිටියේ. ඌ කොලු කාරයා කියලා හැමෝගෙම, කටින් කට කියවෙච්ච දෙයක්. ඇත්ත හෝ බොරු උනත් ඌ ලඟට කොල්ලෙක් එනවා කියලා හිතන්න අමාරුයි. ගඳ පොරක්. ඒ වගේම තමා පඩ ඔලුවෙන් තමා හිටියේ.
මෙච්චර වෙලා ගෑනුන්ගේ චිච්චි හෝදමින් හිටපු එකා නැගිටලා පිටිපස්සට එනවා මම දැක්කා. මට කොහොමටත් ඌ දිරවන්නේ නැහැ. ඌ පස්සට ඇවිත් අර බෝල කොලු පැටියා ලඟින් වාඩිවුනා.
මම හිතුවේ ඌ අපිත් එක්ක සෙට් වෙන්න එනවා කියලයි. ඒ උනත් එතනින් වාඩිවුණේ ඇයි කියලා මම රබර් ඇහැ දාගෙන හිටියා.
අනෙක් උන්ට ඒවා නරබන්න සිහි කල්පනාවක් නැහැ. ඒ ඉටිකිරිස් කොල්ලා ගැන මටත් උනන්දුවක් තිබුණු හින්දා, ඇහැ එතනටම තියාගෙන හිටියා.
සිරිමෙවනයා කොල්ලා එක්ක මොනවද කියවනවා පෙනුනා. කොල්ලත් ඒවාට උත්තර දෙනවාත් දැක්කා. නිකම් වගතුග අහනවා වෙන්න ඇති.
සිරිමා....කොල්ලගේ කනටම පත්වෙලා මොනවද මුමුණනවා. මොනවද යකෝ ඒ..මගේ කුහුල ආයෙත් වැඩිවුනා. එකෙක්ටවත්, මේ තොරණේ විස්තරේ නරබන්න සිහියකින් නෙමේ හිටියේ.
ඉස්සරහ සෙට් ඒක දැන් නයි නෙමේ..ඇනකොන්ඩා සයිස් එකෙන් තෙල බෙදනවා. පස්සේ උන්.....බයිලා....පැල්කවි.....හේන්කවී..එහෙම සින්දු වලට හරවන්න ලොකු ට්‍රයි එකක් දෙනවා.මම විතරක් දෙපැත්තටම නැතුව තොරණ නරබනවා.
සිරිමෙවන් උන්නැහේ මොකද්ද ජංගියක් කොල්ලට අන්දන්න වගේ හදන්නේ. කොල්ලගේ කිසිම අනුකුල තාවයක් දක්වනවා පේන්න නම් නැහැ. මොකද්ද යකෝ මේ කුචු..කුචුව..
ටිකකින් කොල්ලා ඇඹරෙනවා වාගේ පේන්න තිබුනා. ඌ සිට් එකේ නලියනවා. යකෝ සිරිමෙවනයා කොල්ලගේ කලිසම අස්සට අත දාලාද......ගිහිල්ලා බලන්න තරම් වැඩක් මේක. අපේ කොල්ලෝ කියන කතාවේ ඇත්තක් තියෙනවා තමා. මගේ අත්දැකීම් එක්ක මට තේරෙන්නේ සිරිමා කොල්ලට මොනවදෝ කොරන්න ට්‍රයි කරනවා.
විනාඩියක් ගියේ නැහැ කොල්ලා නැගිට්ටා.
මට හොඳටම පෙනුනා, සිරිමා කොල්ලගේ අතින් අල්ලලා වාඩි කරන්න හදනවා. සිරිමා බොක්කෙන්ම ඇනගත්තා වාගේ. කොල්ලා උගේ අත ගසාදාලා සිරිමව තල්ලු කරගෙන ගිහින් ඉස්සරාහින් වාඩි වුනා.
සිරිමෙවන් පස්ස හැරිලා බැලුවා. ඌ බලන්න ඇත්තේ කවුරුවත් දැක්කද කියා වෙන්න ඇති. මමත් වෙන අතක් බලාගත්තා. අනේ හුකේ..කොල්ලෝ ඔහොම දැලේ දාගන්න පුලුවන්ද...මගෙන් අහපිය..කියලා දෙන්නම්..මම හිත යටින් හිනාවුනා.
මොකෙක් දාගන්නත්, මුණේ හිනාවක් තියෙන්න එපැයි. මේකා මෝල් ගස් ගිල්ලා වාගේ හැමවෙලේම බුම්මගෙන නේ ඉන්නේ. ඔහොම බැහැ අයියේ..
දවල්ට කන්න නැවැත්තුවේ කොහෙද කියන්න කවුරුවත් දන්නවද මන්දා. එක ..එකා ගෙදරින් අරගෙන ආපු කෑම ලිහාගෙන කෑවා. අපි වගේ බෝඩිමේ ඉන්න උන්ට කෑම ඔතලා දෙන්නේ කවුද...?
මමත් තව මම වගේම අසරණයෙක් බස් එකේම හිටියා. කාපු බයිට් ගොඩට, මොන බඩගින්නක්වත් තිබුනේ නැහැ.
" ගයාන්....ගයාන්..." නිරෝෂි මගේ නම කටපාඩම් කරනවා ඇහුනා.මමත් වින්ඩෝ එකකින් ඔලුව දාලා මොකදැයි බැලුවා.
" ගයාන්....ඔයාට කෑම නැහැ නේද....එන්න අපිත් එක්ක කන්න..."
" බැරියෝ....බඩ ෆුල් නිරෝෂි බයිට් කාලාම.."
" එන්නකෝ ගයාන්....රෑටත් කීයට කන්න වෙයිද දන්නේ නැහැනේ...."
" අනේ බැහැ නිරෝෂියෝ....හැබැයි ඔයා කැව්වොත් නම් කන්න පුළුවන්.." අනුරයා ඉන්නවා කියලා බලන්නේ නැතුවම, මම ඔෆිස් කතාවක් දැම්මා.
" එහෙනම් එන්න ....කවන්නම්..." නිරෝෂිත් අතහරින්නෙම නැහැ.
" ඒත් බැහැ බන්...උඹලා කාපල්ලා..." මම ඇතුලට වුනා. මගේ සපෝට් එකට නොකා හිටපු එකාත්, දෙකට කැඩිලා බුදි.
තව බොන්නත් බැහැ. බොන තරමට වදින්නේ නැහැ.මමත් කකුල් දෙක සිට් එකක් උඩට අරගෙන,ඇස් පියාගත්තා. නිදියන්න නම් අදහසක් තිබුනේ නැහැ.
ටිකකින් මගේ උරහිසට කව්රුහරි තට්ටු කළා.." අයියේ..අයියේ....ඔයා නිදිද..."
ඇස් ඇරලා බැලුවම, මෙන්න අර ඉටිකිරිස් කොල්ලා කෑම පිඟානකුත් එක්ක මගේ ඉස්සරහ ඉන්නවා.
" අයියේ..නිරෝෂි අක්කා දුන්නා...."
ළඟටම ආපුවම නොකා කොහොමද....
" මල්ලි කෑවාද...."
" තාම නැහැ..."
" ඉතින් ඔයත් කෑම එක අරගෙන මෙතනටම එන්නකෝ..."
" ඉන්න අයියේ මම වතුරත් අරගෙන එන්නම්.." කොල්ලා බැහැලා ගියා. ටිකකින් වතුර බෝතෙලයකුයි, කොල්ලගේ කෑම එකත් අරගෙන බස් එකේ දොරෙන් මතුවුනා.
දෙන්නා කෑමට සෙට් වුනා. මට හිතෙන්නෙම කලින් වෙච්ච දේ අහන්න. සිරිමා අනාගත්ත අපූරුව.
" මල්ලි අර කලින් මොකද ඔයා නැගිටලා ඉස්සරහට ගියේ...."
" අයියා දැක්කද..."
" මොකද්ද...." හොරාට කලින් කෙහෙල් කැන ත්‍රි විල් එකකින් එනවා කියන්නේ මේවාට තමා. සිරිමා කොල්ලට මොනවා හරි දෙයක් කරන්න හදලා තියෙනවා ෂුවර්.
" ඒ අන්කල් කරපු දේ...."
" නැහැ....මොනවද කලේ...."
කොල්ලට හිකිස් ගාලා හිනාවක් ගියා. පට්ට හුරුබුහුටි කොල්ලා. හිනා වෙනකොට අපූරුයි.
" මොනවද කොල්ලෝ කලේ..." මම පෙරැත්ත කළා. මටත් සිරිමෙවනයා ඇනගත්ත හැටි දැනගන්න කැත ආශාවක් තිබුනා.
" ඒ අන්කල් හරි වල් අයියේ....."
එතනින් එහාට හෝදන්න දෙයක් නැහැ. ඌ කක්කා නාලා. කොල්ලා වෙන එකෙක්ට කිව්වොත් සිරීමට වෙන තැනකට මාරු වෙන්න වේවි. ඒ උනත් පව්. ඌ අනාගත්ත හැටි කාටවත්ම නොකියන්න මම හිතුවා. යකෝ වැඩකට එන්ටර් වෙන්න මුන් තවම දන්නේ නැහැනේ....ඒකට අපි...
" එයා පව්නේ මල්ලි...ඔයා ඒක කාටවත් කියන්න එපා...'
" අපෝ නැහැ අයියේ...කාටවත් කියන්න ලැජ්ජයිනේ...අයියා දැක්කා කියලයි මම හිතුවේ..නැත්නම් අයියටත් කියන්නේ නැහැ.."
එතනින් පස්සේ සිරිමා කරන්න හැදුවේ මොකද්ද කියලා මමත් අහන්න ගියේ නැහැ.ඌ එකපාරටම කොල්ලගේ ජුන්ඩව මිරිකන්නවත් ඇති.
අපි දෙන්නා ඔය සාමාන්‍ය දේවල් කතාකරමින් කෑම ඉවරකලා. හැබැයි සිරිමෙවනට බැරි වෙච්ච දේ කරන්න මටත් ට්‍රයි දෙකක් දාන්න නම් හිතුනා. ඒ තරම් ලස්සන කොල්ලා. කලින් වැඩේ උණුහුම යන්නත් කලින් එන්ටර් වෙන්න ගියොත් අනාගන්න වෙනවා. තව දවස් ට්‍රිප් එක යනවානේ.
ගෙම්බෝ ටික යන්තම් අහුලාගෙන ගමන ආයේ පටන්ගත්තා. ඉටිකිරිස් කොල්ලා ආයේ උගේ සිට් එකට ඇවිත් හිටියා. සිරිමාට ලැජ්ජාවක් තියෙනවානම්, ආයේ කොල්ලා පැත්තට එන්නේ නැහැ
දැන් සින්දු කියනවාට වඩා ඇහෙන්නේ කරත්ත කවි. මමයි තව එකෙකුයි, කට්ටිය නග්ගලා ගන්න ෆුල් ට්‍රයි එකක් දුන්නා. ම්හු.....මුන් බිලා වැඩි. කරත්ත කවිමයි කියවෙන්නේ.
කොල්ලා අපේ පැත්තට හැරිලා, දන්න විදිහට අපිට අත්වැල් දුන්නා. කීප වතාවක්ම, මට තේරුනා කොල්ලගේ ඇස් තියෙන්නේ මන් ලඟම බව.
ඌ දිහා බලන හැම වෙලාවකම, එකාත් මගේ දිහා බලාගෙන හිටියේ. ඇයි යකෝ..මගේ කලිසමේ සිප් එකවත් පැනලාද..මූ මෙච්චර බලන්නේ. එකපාරක් මන් කොල්ලට ඇහැක් ගැහුවම, ඌ සමනල ටයිප් හිනාවක් දැම්මා.